آرشیو از دیدگاه شعرا

روشنگر است ناله پشت شرارهاچون آفتاب در همه روزگارها روشن تراست ازهمه ی روزها شبششب دیدنی ست جلوه شب زنده دارها خاک رهش بلند که شد”تربت” ش کنیدفرقی نمی کنند […]

ادامه ...

ای که گرفته صبر من این نام و اسمتبرده تمام هوش من کرب و بلایت افتاده ای در کربلا ای جان زینبباشد فدای راه تو این جان زینب از ظلم […]

ادامه ...

السلام ای سجده ی نورانی سجاده هاالسلام ای هم قبیله با دل افتاده ها السلام ای رنج دیده در زمین کربلاالسلام ای دل بریده از همه دلداده ها السلام ای […]

ادامه ...

در ماتمی بی انتها با چند کودک…تنها رها کردی مرا با چند کودک یک خیمه ماند و یک بغل دلواپسی ومن ماندم و این ماجرا با چند کودک هی چهره […]

ادامه ...

دستان باد موی تو را شانه کرده استخون بر دل پیاله و پیمانه کرده است بالای نیزه چشمه ی نوری دمیده اززخمی که بر جبین تو کاشانه کرده است رگهای […]

ادامه ...

چون دگر فریاد طفلان را شنیداز حرم تا قتلِگه فریاد دید ای خدا زینب از این غم پیر شد مو سپید از ماتم آن شیر شد چون که از گودال […]

ادامه ...

ذکر مصیبت می‌کند: الشام الشامتا یاد غربت می‌کند: الشام الشام منزل به منزل درد و داغ و بی کسی رایک جا روایت می‌کند: الشام الشام موی سپید و چهره ای […]

ادامه ...

شهر شام و ملاء عام و کف و خنده و دشنام و گروهی به لب بام و به رخ ننگ و به کف سنگ و به تن جامۀ گلرنگ گرفتند، […]

ادامه ...

ما همان یا کریم بام شماجبرئیل قدیم بام شما صبح روز نخست خواندمتانچقدر آشناست نام شما صبح روز ازل حوالی نورسجده کردیم بر کدام شما؟ من حلالم بود حلال شمامن […]

ادامه ...

در تشنگی سراب به دردی نمی خوردتنها خیال آب به دردی نمی خورد حرفی بزن که اشک مرا در بیاوریاین جام بی شراب به دردی نمی خورد باید به زیر […]

ادامه ...