آرشیو امامت و رهبری، حاکمان زمان

حاکمیت حزب عثمانیه در زمان امام سجاد علیه السلام بدون تردید از نوع اول حکومت داری است، که با اهرم های فشار خشونت و ارعاب و فرهنگ سازی پدید آمده […]

ادامه ...

ابی جارود (که نامش زیاد است) گوید: امام باقر علیه السلام فرمود: چون هنگام شهادت حسین بن علی علیهما السلام فرا رسید، دختر بزرگترش فاطمه بنت الحسین علیه السلام را […]

ادامه ...

خنثی سازی نیرنگهای یزید توسط امام سجاد (ع) در جریان عاشورای حسینی و سپس اسارت اهل بیت (ع) از کربلا به کوفه و از کوفه به شام مقرّ سلطنت یزید، […]

ادامه ...

امام سجاد علیه السلام در یکی از برخوردها، به یزید چنین گفت:«ای پسر معاویه! و ای پسر هند و صخر! همواره زمام مقام نبوت و رهبری در دست پدران و […]

ادامه ...

امامت علی بن الحسین علیه السلام پس از شهادت حسین علی علیه السلام در محرم سال شصت و یک هجری، منصب امامت به علی بن علیه السلام منتقل گردید. شیعه […]

ادامه ...

پس از واقعهی جان گداز کربلا، تشیع از نظر کمی و کیفی و همچنین در بعد سیاسی و اعتقادی، در وضع بسیار بدی قرار گرفتهبود. انعکاس این واقعه موجی از […]

ادامه ...

پسر زیاد، پس از آن که در برخورد با حضرت زینب علیهاالسلام با شکست مواجه شد، از شدت خشم، تصمیم گرفت ایشان را به قتل برساند. اما عمرو بن حریث […]

ادامه ...

«مروان حکم» پس از مرگ یزید و کناره گیری فرزند یزید از خلافت، خود را به عنوان خلیفهی مسلمین مطرح نمود و سران شام با او بیعت کردند. او پس […]

ادامه ...

نظارت بر رویدادها و جریانهای درون جامعه به ویژه عملکرد عالمان و روشنفکران، از دیگر اقدامات ارزندهی امام علیه السلام بود.بیانات امام علیه السلام دربارهی مکاتب فکری و هشدار امام […]

ادامه ...

ابو خالد کابلی به امامت محمد بن حنفیه معتقد بود اما وقتی که حق و حقیقت بر او روشن شد از آن عقیده برگشت و به امامت امام زین العابدین […]

ادامه ...