آرشیو امامت و رهبری، حاکمان زمان

امام باقر علیهالسلام فرمود: در یک سالی عبدالملک برای حج به مکه آمده بود و مشغول طواف کعبه بود و در آن حال امام سجاد علیهالسلام جلوتر از او طواف […]

ادامه ...

هنگام ورود خاندان نبوت به شام، پیرمردی از مردم شام، به[صفحه ۳۵]آنها نزدیک شد و گفت: سپاس خدا را که شما را کشت و نابود ساخت، و شهرها را از […]

ادامه ...

در اینجا این سئوال پیش می آید که چرا امام سجاد علیه السلام بر ضد طاغوت زمانش قیام مسلحانه نکرد؟!پاسخ این سوال بسیار روشن است و آن اینکه: آن بزرگوار […]

ادامه ...

با مرگ معاویه و آغاز زمامداری یزید، فصل تازهای در تاریخ سیاسی اسلام گشوده شد. یزید جوانی بود که نه تنها از تربیت دینی بهرهای نداشت؛ بلکه بنابر اعتقاد بعضی […]

ادامه ...

چرا موضع گیری امام سجاد علیه السلام در این دوره تند، صریح و پرخاشگرانه است اما در بقیهی دوران زندگی این چنین نیست؛بلکه با پوششی از تقیه و در قالب […]

ادامه ...

با انتقال خلافت از سفیانیان به شاخهی دیگر امویان، یعنی مروانیان، موج تازهای از اختناق و ترس و وحشت بر جامعهی آن روز سایه افکند. بعد از خلافت چند ماههی […]

ادامه ...

خطرناکترین چیزی که امویان در میان امت رواج دادند و بر شیوع آن پای فشردند، اندیشهی «جبر الهی» بود. هدف آنها از ترویج این اندیشه آن بود که بر سرنوشت […]

ادامه ...

مقام امامت در نظام حکومت اسلامی، بالاترین مقام دولتی بود و به همین دلیل، فرمانروایان، خودشان را پیشوایان و امامان امت و امیران بیرقیب آنان مینامیدند. به جز شخص فرمانروا، […]

ادامه ...

«عبیدالله بن عبدالله بن عتبه» میگوید: نزد حسین بن علی (ع) نشسته بودم که علی بن الحسین اصغر [۷۶] وارد شد. پس حسین (ع) او را به سوی خود خواند […]

ادامه ...

ابو خالد کابلی، مدّت زیادی در خدمت محمّد بن حنفیّه بود و او را امام بر حقّ می دانست. تا اینکه روزی نزد وی آمد و گفت: برای من حرمتی […]

ادامه ...