آرشیو امامت و رهبری، حاکمان زمان

امام سجاد علیه السلام در مجلس ابن زیاد چیزهایی را مشاهده[صفحه ۴۵۲]کرد که اگر فشار آن مصیبتها بر سنگ بسیار سخت وارد میشد، میشکافت! در آن اجتماع بزرگی که تمامشان […]

ادامه ...

آنچه با اطمینان خاطر می‌توان گفت این است که یزید از کار اداره‌ی حوزه‌ی پهناور مسلمانی چیزی نمی‌دانسته است. آن شتاب و سخت‌گیری در بیعت گرفتن از پسر دختر پیغمبر، […]

ادامه ...

از زمانی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله حکومت اسلامی را در مدینه بنیاد نهاد تا زمان خلافت امام علی علیه السلام، رسم بر اینبود که حاکمان مسلمانان […]

ادامه ...

در کتاب دعوات راوندی آمده است: چونکه علی بن الحسین علیهالسلام به سوی «یزید» برده شد او تصمیم به قتل حضرت گرفت. پس دستور داد حضرت در مقابل او بایستد […]

ادامه ...

راستی این است که یزید از روی خودخواهی و نیز جوانی و ناپختگی از آغاز حکومت، کار عراقیان و قیام امام حسین (ع) را ساده و بی‌اهمیت می‌پنداشت. آن نامه […]

ادامه ...

ثقه الاسلام کلینی – رضوان الله تعالی علیه – در اصول کافی و جناب طبرسی در الاحتجاج نقل نمودهاند که از امام ابوجعفر الباقر (ع) روایت شده است که فرمود: […]

ادامه ...

با مرگ معاویه و آغاز زمامداری یزید، فصل تازهای در تاریخ سیاسی اسلام گشوده شد. یزید جوانی بود که نه تنها از تربیت دینیبهرهای نداشت؛ بلکه بنابر اعتقاد بعضی از […]

ادامه ...

امام سجاد علیه السلام در مدینه، در عین آنکه همواره با یادآوری مصائب جانگداز کربلا، عواطف و احساسات مردم را بر ضد یزیدیان تحریک می کرد، همواره آنان را نفرین […]

ادامه ...

در این مرحله، هر قیامی که برای خونخواهی شهدای کربلا بود، امام علیه السلام آن را تأیید میکرد و مردم را برای پیوستن به آنتشویق میکرد؛ و آن جا که […]

ادامه ...

«عبیدالله بن عبدالله بن عتبه» میگوید: نزد حسین بن علی (ع) نشسته بودم که علی بن الحسین اصغر [۷۶] وارد شد. پس حسین (ع) او را به سوی خود خواند […]

ادامه ...